ی سری از آدما رو حاضری همه جوره کنار خودت داشته باشی ... به عنوان هر چیزی که میشه و امکان داره ... عشق ، دوست ، رفیق ... مهم ، بودنشونه اینکه مطمئن باشیم که هستن ، چه دور چه نزدیک ... حتی اگه غریبه ترین آشنا بشن ! حتی اگه دیدنشون سالی ی بار ، اونم تو کافه با دوستای مشترک باشه ... بازم به همین قانع هستیم ... بعضی از آدما اینقدر خوب هستن و حس خوب دارن ، که بودنشون دلگرممون میکنه ... جوری که حاضریم به خاطرِ بودنشون ، از خودمون و غرورمون بگذریم و خودمون رو پشت خنده های مصنوعی قایم کنیم ... تا نفهمن نبودنشون چی به روزمون آورده ... ما برای داشتن و بودنِ ی سری از آدما تو زندگیمون ، از خودمون و احساسِمون گذشتیم ...
آره...زیاد با بچه ها کنار نمیام...شایدم فقط با یه عده خاص(که شامل کودکان 2سال به پایین میشه ...ینی نه حرف بزنه نه از اون حالت خنگولیش خارج شده باشه...اوج جذابیتشون!)
اخه من همیشه آنلاین پست شما ویه عده دوست صمیمی دیگه را به چشمم نخورد😞😞 (راستش یه روز ادم غیبت میکنه ۱۰۰ نا چراغ روشن میشه بعد دوستان فراموش میشن های: ( )
بازم ممنونم هنوز منو یادتونه خیلی نا رو فراموش کردند و رفتند :(
× دیگه بیان هم بیان های قدیم
پاسخ:
لطف داری عزیزم 😙😘
دوری دوستی های عمیق رو از یاد نمیبره....مهم اینه تو هر حال فکر عزیزامون باشیم...
خیالت راحت فراموش شدنی نیستی نیلو جونم😍😍
من از وقتی که اومدم نزدیک سه ساله همچنان هستم....از خدافظی و دل کندن خوشم نمیاد....
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.