پاسخ:
میفهمم چی میگید 😊
میدونید از نظر شما ناراحت نشدن سخت ترِ چون نمیتونید جای کسی باشید که ازتون ناراحته!!
اینه که میگم ب حرفایی که میخوایم بزنیم دقت کنیم که ناخواسته دلی رو نرنجونیم..ما که از دل بقیه خبر نداریم!!شاید حرفی که ناراحت کننده نمیدونیم باعث رنجش بشه...
ولی بنظرم تا تو موقعیت قرار نگیرید نمیتونید درک کنید که این طرز باور نسبت ب اونایی که هر کاری کنی و هر رفتاری باهاشون داشته باشی باز سواستفاده میکنن و ی چیزی دارن واسه گفتن و ناراحت کردن!!
ی مثال دیگه که با این قسمت متن همخونی داره اینه که سعی کنی در مقابل حرفای ناراحت کننده و تلخ ی گوشت در باشه و گوش دیگه دروازه....
و این که میگید راهکارش اینه که قبول کنیم قرار نیست همه اطرافیان ما آنقدری که خودمون رو شایسته اون میدونیم به ما احترام بذارند.
کاملا درست و بجاست.
برداشتم از این قسمت حرفتون اینه که دچار خودبزرگ بینی نباشیم و انتظار زیادی نداشته باشیم از اطرافیانمون.....
ولی منظور من چیز دیگست....
اینکه نهایت فروتنیِ که ادم با همه خوب باشه واسه خوب بودن حال خودش و بقیه این روند رو در پیش بگیره....اونکه قدر دونست همیشه باهات میمونه اونی که قدر ندونست ی روز دلش واسه خوبیات تنگ میشه، شک ندارم.
و این بخش از خودبزرگ بینی دورِ !!
من که با صبر ب نتیجه خوبی رسیدم خیلی وقتا شده طرف مقابلم حالا خواه یا ناخواه حرفایی زده و چون نسبت بهش واکنش نشون ندادم رفته رفته پشیمون شده و رابطمون خوب پیش رفته یا نه خلاف این، کلا همون راه رو پیش گرفته که با این دسته تفکر اصلاً دمخور نشی آرامش خودت و بقیه هم بیشتره....و چه چیزی مهمتر از آرامش؟!
در اصل ما همه دنبال اونیم....هر کی هر کاری میکنه تا اون آرامشی که باید رو داشته باشه و این متن ی راهکار واسه داشتن آرامش....😊
حامد احمدی
