ی سری از آدما رو حاضری همه جوره کنار خودت داشته باشی ... به عنوان هر چیزی که میشه و امکان داره ... عشق ، دوست ، رفیق ... مهم ، بودنشونه اینکه مطمئن باشیم که هستن ، چه دور چه نزدیک ... حتی اگه غریبه ترین آشنا بشن ! حتی اگه دیدنشون سالی ی بار ، اونم تو کافه با دوستای مشترک باشه ... بازم به همین قانع هستیم ... بعضی از آدما اینقدر خوب هستن و حس خوب دارن ، که بودنشون دلگرممون میکنه ... جوری که حاضریم به خاطرِ بودنشون ، از خودمون و غرورمون بگذریم و خودمون رو پشت خنده های مصنوعی قایم کنیم ... تا نفهمن نبودنشون چی به روزمون آورده ... ما برای داشتن و بودنِ ی سری از آدما تو زندگیمون ، از خودمون و احساسِمون گذشتیم ...
خیلی قشنگ. امکانات، عمر، تن سالم، باید چیزی اضافه کنیم به جهان.
اما اگر قرار است بگوییم، همه چیز داریم، تلاش کنیم که پول دربیاوریم و زندگی راحتی داشته باشیم، همان بهتر که هیچ کاری نکنیم. امکانات اگر به ما داده شده، به دنیا داده شده از مسیر ما.
خداوند در قرآن نمیگه از پولی که داری انفاق کن، میگه از نعمتی که به تو دادم انفاق کن.
ایشالله که پولدار بشیم برای خدمت به خودمان و دیگران. بگو آمین